Het ‘vreemde’ gedrag van afzonderlijke fotonen verklaard
De in Deel I en Deel II van mijn boek ontwikkelde theorie over fotonen (zie ook de beschrijving van de eigenschappen van het foton op deze site onder RUIMTE EN MATERIE) lost de grote problemen op met de interpretatie van de vaak ‘vreemde’ resultaten van een aantal recente experimenten met afzonderlijke fotonen. De gebruikelijke quantumfysische benadering kan nu vervangen worden door een realistisch-fysische benadering (wat zijn bezwaren tegen de quantumfysica betreft had Einstein volgens mij dus toch gelijk!). Hierbij spelen vooral een rol mijn opvatting van een foton als een deeltje-in-een-golf en het nieuwe kenmerk van fotonen dat zij een unieke intrinsieke spin hebben als gevolg van de (zeer kleine hoeveelheid) subta die al roterend in het fotondeeltje binnenvalt.
De opvatting van een foton als een deeltje verpakt in een golf leidt tot goede fysische verklaringen voor het gedrag van fotonen op halfdoorlatende spiegels en voor de interferentie van fotonen, waaronder de interferentie van een foton met zichzelf.
Door hun unieke intrinsieke spin zijn normale fotonen niet meer identiek, zoals tegenwoordig gedacht wordt, maar verschillen zij juist van elkaar. Dit heeft belangrijke gevolgen voor het gedrag van paren fotonen en voor het gedrag van dergelijke identieke fotonen bij polarisators. Het verklaart ook de vreemde verschijnselen die worden toegeschreven aan verstrengeling.
De productie van echte afzonderlijke fotonen
Pas sinds enkele tientallen jaren bestaat de mogelijkheid om echte afzonderlijke fotonen te produceren, door laserlicht te sturen door speciaal ontwikkelde niet-lineaire dubbelbrekende kristallen. Volgens mijn ‘deeltje in een golf’ model wordt bij deze ‘nonparametrische downconversie’ methode een fotondeeltje in twee identieke half zo grote fotondeeltjes, met bijbehorende ‘halve golf’, gesplitst. Ik heb dit resultaat twee een-van-een-paar fotonen genoemd.
Voor een meer uitgebreide behandeling en voor de verklaring van een aantal quantumfysische verschijnselen en van de resultaten van enige ingenieuze experimenten op dit gebied, verwijs ik naar Deel III van mijn boek, met als titel van dit onderdeel: ‘Het gedrag van afzonderlijke fotonen verklaard’.
Copyright © 2019 Ruimte, Beweging en Tijd: Drs. C.H.J.M. Opmeer