Een nieuwe definitie
Het is al honderden jaren duidelijk dat fotonen zowel golf- als deeltjes eigenschappen hebben. Maar nog steeds wordt hieruit niet de juiste conclusie getrokken en behandelt men een foton, afhankelijk van de situatie, de ene keer als een golf en een andere keer als een deeltje. In mijn theorie is een foton een deeltje (het fotondeeltje) dat verpakt is in en gedragen wordt door een golf (de fotongolf). Het deeltje volgt de golf, zoals bijvoorbeeld duidelijk blijkt bij de breking van licht aan een oppervlak. De energie van een foton wordt uitsluitend overgebracht door het deeltje, maar de energie van het deeltje (en dus ook zijn snelheid) bepaalt de frequentie van de golf. Deze opvatting verklaart zowel veel alledaagse verschijnselen als experimentele resultaten die anders fysisch volkomen onverklaarbaar zijn.
De verklaring van een aantal alledaagse verschijnselen
Dat een foton een deeltje is in een golf verklaart het feit dat licht, met zijn precieze golfeigenschappen, gedurende miljarden jaren en over enorme afstanden stabiel blijft. Dat een golf alleen dit zou kunnen is zeer onwaarschijnlijk.
Een golf kan grote afmetingen hebben. De golfeigenschappen van een foton verklaren de noodzakelijke grote omvang van spiegels van telescopen en van radiotelescopen.
Zijn deeltjeseigenschap verklaart dat een foton met een totale omvang van tientallen meters en meer, op het moment van een meting, ineen lijkt te krimpen tot een punt op een nauw omschreven plaats met een precieze hoeveelheid energie.
De verklaring van een aantal recente experimentele resultaten
Dat het fotondeeltje nooit gesplitst wordt en de fotongolf altijd verklaart het bekende feit dat bij aanbieding van afzonderlijke fotonen aan een halfdoorlatende spiegel slechts aan één van beide uitgangen een signaal gedetecteerd wordt en nooit aan beide uitgangen tegelijk.
Deze eigenschap verklaart ook de interferentie van één voor één aangeboden afzonderlijke fotonen in een 2-split en verklaart dus de interferentie van een foton met zichzelf.
De unieke kenmerken van het fotondeeltje leveren een bijdrage aan de, niet uitsluitend door toeval bepaalde, doorgang door een polarisator.
Het deeltje en de transversale golf samen leveren de momentum eigenschappen van een foton.
De verklaring van de invloed van de zwaartekracht op fotonen
Het samenspel tussen deeltje en golf verklaart ook de drievoudige invloed die de zwaartekracht heeft op fotonen. Omdat het fotondeeltje daarvoor te klein is produceert een fotondeeltje echter geen gatbelletjes en een foton oefent dus zelf geen zwaartekrachtwerking uit.
Copyright © 2019 Ruimte, Beweging en Tijd: Drs. C.H.J.M. Opmeer